Anhelina Kalinina นักเทนนิสอันดับสูงสุดของยูเครน มีความทรงจำอันอบอุ่นในช่วงหลายปีที่เธอเติบโต

Anhelina Kalinina มี Nova Kakhovka เป็นสถานที่ที่ครอบครัวของเธอซึ่งมีโค้ชเทนนิสหลายคนวางไม้เทนนิสไว้ในมือของเธอก่อน เมื่อ Kalinina หันมาเล่นกีฬา เธอเติบโตขึ้นท่ามกลางชุมชนผู้เล่นที่เข้มแข็ง ซึ่งการแข่งขันที่รุนแรงช่วยหล่อหลอมให้เธอกลายเป็นผู้เล่นอย่างที่เธอเป็นในทุกวันนี้เป็นความทรงจำจากต่างโลก ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 เมือง Nova Kakhovka ที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของ Kherson oblast ถูกรัสเซียยึดครอง

จากนั้นเมื่อเดือนที่แล้ว การทำลายเขื่อนของรัสเซียได้นำไปสู่ภัยพิบัติทางสิ่งแวดล้อมภายในพื้นที่ ทำให้ผู้คนหลายพันคนต้องพลัดถิ่น

แม้ว่าภัยพิบัติจะเกิดขึ้นที่หน้าประตูของพวกเขา แต่ปู่ย่าตายายของ Kalinina ก็ปฏิเสธที่จะออกจากบ้านเกิดของพวกเขาจนกระทั่งวันหนึ่งเมืองนี้กลายเป็นทางเลือกระหว่างความเป็นความตายที่อาจเกิดขึ้นได้“เนื่องจากสถานการณ์สงคราม คุณย่าและคุณปู่ของฉันจึงหนีออกจากเมือง Nova Kakhovka เพราะดินแดนนั้นถูกยึดครอง” Kalinina กล่าว “ไม่มีศาล เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ที่นั่น ทหารเยอะมาก ระเบิดทุกวัน. ย่าของฉันซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นไม่ได้ออกจากบ้านจนกระทั่งนาทีสุดท้ายที่ระเบิด [ถล่ม] บ้านข้างๆ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงตัดสินใจว่าถึงเวลาต้องย้ายแล้ว ตอนนี้ทุกคนอยู่ในเคียฟ”แม้จะใช้เวลาตลอด 17 เดือนที่ผ่านมาในการเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด แต่ต้องแบกรับความเจ็บปวดจากการเห็นประเทศของเธอถูกรุกรานโดยรัสเซีย แต่นี่เป็นช่วงเวลาที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในอาชีพนักเทนนิสอาชีพของ Kalinina เนื่องจากเธอได้ทำลายสถิติใหม่และสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในระดับสูงสุด เมื่อเดือนที่แล้ว นักเตะวัย 26 ปีเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศของรายการ Italian Open ซึ่งเป็นทัวร์นาเมนต์ WTA 1000 และขยับขึ้นไปอยู่ในอันดับที่ 25 ของอาชีเส้นทางสู่ความสูงระดับนี้ของ Kalinina เป็นภาพสะท้อนของความยืดหยุ่นสูงสุดที่จำเป็นต่อการเอาชนะความท้าทายต่างๆ ของเธอและเดินหน้าต่อไป แม้จะเห็นได้ชัดว่าเธอมีศักยภาพที่สำคัญ แต่พ่อแม่ของ Kalinina ซึ่งเป็นทั้งโค้ชเทนนิส ก็ไม่สามารถจ่ายค่าใช้จ่ายต้องห้ามที่มาพร้อมกับการเป็นนักเทนนิสมืออาชีพได้ วิถีของเธอเปลี่ยนไปเมื่อเธอและครอบครัวได้รับเชิญไปเคียฟเพื่อพบกับนักธุรกิจ“พวกเขาเชิญฉันไปพบฉันที่เคียฟ จากนั้นเขาก็ตัดสินใจว่า ‘ใช่ ผู้หญิงคนนี้นิสัยดี ฉันอยากช่วยเธอ’ และตอนนี้เขาก็เป็นเหมือนพ่อคนที่สองของฉัน” เธอกล่าวนักธุรกิจที่ชื่อ Kalinina ตัดสินใจที่จะไม่เปิดเผย ให้ทุนสนับสนุนอาชีพของเธอตั้งแต่อายุ 10 ขวบเป็นเวลาหนึ่งทศวรรษ มันทำให้เธอสามารถย้ายไปเคียฟอย่างถาวร และเธอเริ่มเดินทางไปแข่งขันรอบโลกหลังจากใช้เวลาในวัยเยาว์ของเธอแข่งขันเฉพาะในพรมแดนของยูเครนเท่านั้น

การเดินทางตั้งแต่นั้นมาบางครั้งก็โหดร้าย Kalinina มีความสุขกับอาชีพการงานรุ่นเยาว์ที่ยอดเยี่ยม โดยขึ้นถึง 10 อันดับแรก

และการเปลี่ยนไปสู่ทัวร์มืออาชีพของเธอนั้นราบรื่นในตอนแรก เมื่ออายุ 18 ปี เธอเป็นผู้เล่น 150 อันดับแรกและเป็นหนึ่งในกลุ่มอายุที่ดีที่สุด ซึ่งรวมถึงนาโอมิ โอซากะ และเบลินดา เบนซิชแต่แล้วเธอก็ติดอยู่ ตลอดหลายปีต่อมา Kalinina พยายามที่จะก้าวไปอีกขั้นในอาชีพการงานของเธอ 100 อันดับแรกกลายเป็นอุปสรรคที่มองไม่เห็น “คุณกำลังต่อสู้ในทัวร์นาเมนต์ในสนามที่คุณรู้ว่าไม่มีใครกำลังดูอยู่ ไม่มีสตรีมสด บางครั้งไม่มีผู้ตัดสินเป็นต้น คุณหิว คุณเห็นเป้าหมาย คุณจะเห็นว่ามันเป็นวิธีที่แตกต่างกันได้อย่างไร คุณต้องการเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ คุณจึงมีแรงบันดาลใจอยู่เสมอ” เธอกล่าวปัญหาของ Kalinina นั้นหลากหลาย อย่างแรก เธอไม่สามารถรักษาสุขภาพให้แข็งแรงได้ ด้วยอาการบาดเจ็บที่หลังนับครั้งไม่ถ้วน ซึ่งรวมถึงอาการบาดเจ็บที่หัวไหล่ด้วย ในศาล เธอก็ไม่ลงรอยกันและเธอมีปัญหาทางจิตใจ ในไม่ช้าเงินก็กลายเป็นตัวสร้างความเครียดในขณะที่เธอใช้เวลาของเธอเพียงแค่พยายามหาเงินให้เพียงพอเพื่อไปงานต่อไป“ไม่มีเงิน ไม่มีเงินรางวัล ไม่มีอะไรเลย” เธอกล่าว “เมื่อคุณชนะ $25,000 หรือ $60,000 [ทัวร์นาเมนต์] คุณจะได้รับเงิน แต่คุณนำเงินจำนวนนี้ไป และคุณนำไปใช้ในการเดินทางสัปดาห์หน้า และในสัปดาห์หน้า ดังนั้นเมื่อฉันไม่ชนะ ฉันอยู่ที่ศูนย์ เมื่อฉันชนะ มันบวก $1,000 หรือ ฉันไม่รู้ $245 ขึ้นอยู่กับระดับของการแข่งขัน ITF แต่มันก็ยากเสมอที่จะเห็น [เงิน] ฉันเพิ่งลงทุน 1,000 ดอลลาร์ให้กับตัวเองสำหรับการแข่งขันครั้งต่อไป”สี่ครั้งต่อปี แกรนด์สแลมรอบคัดเลือกที่มีคอร์ตและสถานที่อันเก่าแก่ ยกเว้นวิมเบิลดัน เป็นเครื่องเตือนใจถึงสิ่งที่คาลินินากำลังต่อสู้เพื่อ เธอมักจะพลาดการเข้าร่วมการแข่งขันรอบหลักบ่อยครั้ง และเธอจะมุ่งหน้ากลับไปที่กิจกรรมระดับล่างซึ่งยังคงย่อยยับความเจ็บปวดจากความพ่ายแพ้ของเธอ“ผมต้องการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์จริงๆ

และเป็นเวลาหลายปีที่มันไม่ได้ผล แต่คุณอย่าเพิ่งยอมแพ้เพราะ [คุณหวังว่ามันจะเปลี่ยนแปลง] [หลังจาก] หนึ่ง สอง สามปี [ถ้า] ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ถึงจุดหนึ่งคุณก็ติดอยู่ตรงนั้น และคุณคิดว่า: ‘ฉันทำอะไรผิด? เพราะฉันทำงาน ฉันอยู่ที่นั่นเสมอ แต่ฉันไม่ได้อยู่ใน WTA ฉันไม่ได้เล่นในระดับนี้’”เธอพูดต่อ: “แต่แล้ววันหนึ่งมันก็คลิก [คุณต้องการ] เกมของคุณ ผลการแข่งขัน ความพยายามทั้งหมดของคุณ และโชคเล็กน้อย – [โชค] ช่วยคุณได้เสมอ [เมื่อคุณทำสำเร็จ] คุณจะชอบ: ‘ใช่ ฉันทำทุกอย่างถูกต้อง และตอนนี้มันก็ได้ผลแล้ว’ มันทำให้ฉันได้ประสบการณ์มากมายเช่นกัน ฉันจิตใจไม่แตกสลายเพราะความยากลำบากเหล่านี้”หลังจากตรากตรำมาเจ็ดปี เมื่อเธอพบว่าเท้าของเธอดีขึ้น Kalinina ขึ้นมาอย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ระหว่างเดือนเมษายนถึงกรกฎาคม พ.ศ. 2564 จู่ ๆ เธอเกิดไฟลุกไหม้ เธอชนะการแข่งขัน 28 รายการจากทั้งหมด 30 รายการ รวมถึงรายการ ITF สี่รายการ และเข้าชิง WTA รายการสุดท้ายในบูดาเปสต์ และเธอยังไม่พอใจอดีตมือ 1 Angelique Kerber ที่ French Open ในปีนั้น หลังจากล้มเหลวมาหลายปี จู่ๆ เธอก็กลายเป็นผู้เล่น 100 อันดับแรก“เป็นเวลาห้าปีที่: ‘เกิดอะไรขึ้น? มีอะไรผิดปกติ? เกิดอะไรขึ้น?’ แต่เมื่อฉันสร้างมันขึ้นมา ฉันก็แบบว่า ‘ใช่ ไม่มีอะไรผิดปกติ มันไม่ใช่เวลาของฉัน แค่นั้นแหละ’ และมันก็เกิดขึ้นเมื่อมันเกิดขึ้น มาช้ายังดีกว่าไม่มา” เธอกล่าวพร้อมหัวเราะนับตั้งแต่ก้าวเข้าสู่ 100 อันดับแรกและลบสิ่งกีดขวางทางจิตใจได้ โมเมนตัมของ Kalinina ก็พาเธอไปข้างหน้าเท่านั้น ในขณะเดียวกัน ช่วงเวลานี้ได้เน้นย้ำถึงความแข็งแกร่งของกีฬาเทนนิสในยูเครน ด้วยความสำเร็จของนักเทนนิสหญิงของประเทศ หมายความว่าพวกเธอสามารถสนับสนุนตนเองได้ ในขณะที่ผู้เล่นชายยูเครนอันดับสูงสุด Oleksii Krutykh อยู่ในอันดับที่ 181 ปัจจุบันมีผู้หญิงยูเครนห้าคนใน 100 อันดับแรก เมื่อเดือนที่แล้ว เป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงยูเครนสองคน Elina Svitolina และ Lesia Tsurenko เข้าถึงรอบที่สี่ของ เฟรนช์ โอเพ่น.ในขณะที่คนรุ่นนี้เติบโตอย่างต่อเนื่องแม้ว่าประเทศของพวกเขาจะถูกโจมตี

ผลกระทบของการรุกรานยูเครนของรัสเซียที่มีต่อคนรุ่นต่อไปจะเป็นหายนะ ไม้เทนนิสถูกมิสไซล์โจมตี เด็กๆ ได้รับบาดเจ็บจากมิสไซล์ระเบิด

และในโนวา คาคอฟกา หลายแห่งจมอยู่ใต้น้ำจากน้ำท่วม สำหรับ Kalinina อาชีพของพ่อแม่ของเธอ อนาคตของนักเทนนิสยูเครนเป็นเรื่องที่เจ็บปวดเป็นพิเศษ ขณะที่เธอพูดถึงเรื่องนี้ เธออธิบายว่าแม่ของเธอมีลูกกลุ่มหนึ่งที่มีอายุต่ำกว่า 10 ขวบ“พวกเขากำลังรับประทานอาหารเช้าเมื่อสองสามเดือนก่อนและมีฟ้าร้อง เด็กๆ กลัวมากจนไม่สามารถฝึกซ้อมได้อีกต่อไป เพราะเสียงนั้นคล้ายกับการระเบิดของจรวด พวกเขาหยุด พวกเขาไม่สามารถฝึกฝนได้ คุณนึกภาพเด็ก ๆ ที่อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมนั้นออกไหม? เมื่อพวกเขากำลังจะไปโรงเรียน แล้วเสียงไซเรนก็ดัง [ดังนั้น] พวกเขาจึงไปที่หลุมหลบภัยเพราะเสียงระเบิด พวกเขาเล่นเทนนิสแบบนี้ได้อย่างไร? พวกเขาอยู่แบบนี้ได้อย่างไร”ครั้งหนึ่ง ปัจจุบันและอนาคตของการปั่นจักรยานใน Basque Country เป็นสีส้ม ทุกวันนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้น หากการผสมผสานของสีสันบนถนนในช่วงระยะทาง 180 กม. ที่ซับซ้อนของวันเสาร์ผ่านใจกลางการปั่นจักรยานแห่งนี้เป็นอะไรที่น่าไป มี ikurriñas โบกสะบัดมากมายในทุกขนาด ทั้งสีเขียว สีแดง และสีขาวที่มักพบเห็นได้เสมอเมื่อเส้นทางทัวร์เพียงแค่เกี้ยวพาราสีกับภูมิภาคที่มีใจรักอิสระอันน่าภาคภูมิใจนี้ในอีกด้านหนึ่งของเทือกเขา Pyreneesในการปีนเขาสองครั้งสุดท้าย มีเสื้อยืดสีส้ม หมวกตกปลา และเสื้อแข่งมากมายที่ใช้แต่งแต้มทุกขอบถนนและทางเดินในยุครุ่งเรืองของทีมยูสคาลเทล-ยูสคาดีเมื่อการแข่งขันตูร์เดอฟร็องส์ถูกจัดขึ้นในต่างประเทศ มักจะมีเหตุผลต่างๆ ที่ไม่เสมอไป ซึ่งนอกเหนือไปจากบรรทัดล่างสุด และ Grand Départ ในปีนี้มีบริบทที่กว้างกว่าเพียงแค่เนินเขาเล็กๆ ชันๆ ถนนแคบๆ ที่เขียวชอุ่ม แอตแลนติกและผู้ขับขี่ในท้องถิ่นเจ็ดคนใน pelotonลองนึกย้อนไปเมื่อ 22 ปีที่แล้วถึงชัยชนะบนเวทีของ Roberto Laiseka ในทัวร์ปี 2544

และชัยชนะที่มีความหมายมากกว่าปกติ โดยสรุปได้จากข้อความที่ด้านหลังของนักไต่เขาแผ่นเวเฟอร์: ทีมส่วนใหญ่จะติดโลโก้สปอนเซอร์ไว้ที่ด้านหลังของ กางเกงขาสั้นของพวกเขาในจุดสำคัญสำหรับภาพโทรทัศน์ ไม่ใช่ทีม Euskaltel-Euskadi: บั้นท้ายที่มีกระดูกของพวกเขากวัดแกว่งสองคำPays Basqueเพื่อให้เข้าใจว่าเหตุใดทัวร์จึงมาที่นี่ในช่วงวันหยุดยาวนี้จงควรมองย้อนกลับไปในสมัยนั้นเพราะทีมEuskadiแสดงให้เห็นอย่างสมบูรณ์แบบว่าการปั่นจักรยานมีความหมายมากเพียงใดในพื้นที่แถบนี้ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ก่อตั้งขึ้นหลังจากการสนทนาโดยบังเอิญในบาร์หลังการแข่งขันGrandDépart ครั้งสุดท้ายของทัวร์ที่นี่ในปี 1992 ทีมมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวโดยเริ่มต้นจากการระดมทุนแบบคราวด์ฟันดิ้งซึ่งไม่ใช่คำที่ใช้กันในตอนนั้นโดยมีมูลค่า150,000 ปอนด์ในการสมัครสมาชิก 50 ปอนด์จากท้องถิ่นแฟนๆและธุรกิจต่อมาบริษัทโทรศัพท์ระดับภูมิภาคและรัฐบาลได้ก้าวเข้ามขยายทีมไปยังจุดที่ใหญ่พอที่จะได้รับไวลด์การ์ดในทัวร์หลักการสำคัญของทีมคือจะรวมเฉพาะนักปั่นจากประเทศบาสก์ทั้งสองด้านของพรมแดนติดกับฝรั่งเศสตามแนวของแอธเลติกบิลเบามันได้ผลมาเกือบ 20 ปีแล้ว

ตั้งแต่ทีมเปิดตัวในปี1994จนถึงการปิดตัวในปี2013ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางจักรยานในวงกว้าง:โรงงานผลิตอาวุธในเมือง Eibar ที่หันมาผลิตจักรยานหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ส่งผลให้ แบรนด์ระดับตำนาน เช่น Orbea, GAC และ BH; ผู้สนับสนุนจากอุตสาหกรรมเบาของภูมิภาคที่ยังคงมีเสียงสะท้อน เช่น ผู้ผลิตน้ำอัดลม KAS และบริษัท Fagor สินค้าสีขาวคลาสสิกที่มีมาอย่างยาวนานที่ซานเซบาสเตียน ซึ่งเป็นการไต่ระดับหลัก Jaizkibel นำเสนอในสเตจที่สองของทัวร์ในวันอาทิตย์ เช่นเดียวกับที่ทำในการแข่งรถวันที่สองระหว่าง Grand Départ อื่นๆ ที่นี่ในปี 1992 ทัวร์ไปเยือนภูมิภาคนี้ค่อนข้างเร็ว โดยมีการสิ้นสุดสเตจ ในซานเซบาสเตียนในปี 2492

ติดตามบทความใหม่ๆเพิ่มเติม mirrorofjustice.net สนับสนุนโดย ufabet369.net

อ้างอิง : https://www.theguardian.com/sport/2023/jul/01/anhelina-kalinina-tennis-ukraine-wimbledon

https://www.theguardian.com/sport/blog/2023/jul/01/cycling-proud-basque-heartland-warmly-embraces-return-of-grand-depart